۰۲
شهریور ۹۸
عشق وسلامت
- عشق که از علاقه و دوستی شدید نسبت به چیزی یا کسی پدید می آید ، به دنبال خود حالت شیفتگی ودلباختگی را نیز به همراه خواهد داشت و بسته به شدت وضعفی که دارد میزان تأثیری هم که بر فکر و روان انسان دارد متفاوت می باشد . معمولاً در این پدیده که جنبه ی احساسی دارد ، فرد عاشق به دنبال رسیدن به موضوع مورد علاقه ی خود است و اگر به آنچه به آن دل بسته است نرسد ، ممکن است حالت افسردگی و یا ناامیدی در او پدید آید .
- اگر این دلبستگی و دلباختگی از سوی دیگران نیز تأیید نشود و یا با هنجار های جامعه ، به نوعی مخالفت داشته باشد ، میزان آسیبی که بر فرد بر جای می گذارد ، بیشتر خواهد بود . و چه بسا برای رسیدن به آنچه که شیفته ی آن است ، مجبور شود با دیگران نیز مخالفت نماید ، که باز در اینصورت جنبه ی فرسایشی و اثر کاهنده ای بر روح و روان انسان خواهد گذاشت .
- از سوی دیگر در این پدیده در صورتی که از شدت بالایی بر خوردار باشد ، از اثر تشخیصیِ فکر انسان ، می کاهد و انسان را در معرض تشخیص نادرست و انتخاب نادرست قرار می دهد ، و گاه انسان توصیه و راهنمایی درست دیگران را نیز نادیده می گیرد ، البته باید توجّه داشت این موضوع در همه ی افراد تأثیر یکسان و یکنواختی ندارد و بسته به طرز فکر و تربیت وفرهنگی که هر فرد دارد ، اثر آن متفاوت خواهد بود .
- به نظر می رسد ، اگر انسان در زندگی از الگوها و چارچوبِ اخلاقیِ مورد قبولی بر خوردار باشد و همواره حالات و رفتار خود را با آن محک بزند ، و سعی کند جنبه های عقلانی خود را بیفزاید و با افرادی که از روی احساس تصمیم نمی گیرند مشورت نماید و از عجله و شتاب زدگی در تصمیم و انتخاب بپرهیزد ، بهتر می تواند احساسات خود را مدیریت نموده و بدین ترتیب سلامت مادی ومعنوی او کمتر مورد آسیب قرار خواهد گرفت .
