۱۳
مرداد ۹۸
عافیت طلبی
- واژه ی " عافیت طلبی" از دو کلمه ی «عافیت» و «طلب» ترکیب یافته که عافیت به معنای سلامت اعم از مادی ومعنوی است و طلب به معنای جستجو ، خواستن ودنبال چیزی بودن می باشد ، از این رو عافیت طلب به معنای کسی است که جویای سلامت است
- در عرف عمومی از این واژه ، گاه یک معنای منفی برداشت می شود و عافیت طلب را به معنای کسی بکار می برند که راحت طلب است و از زیر بار مسئولیت فرار می کند و گاه مسئولیت خود را به عهده ی دیگران قرار می دهد
- ولی همانگونه که در ابتدا گفته شد ، این واژه از نظر لغت به معنای کسی است که خواهان سلامت است ، و این سلامت هم ابعاد مادی را شامل می شود که در این صورت به کسی اطلاق می شود که برای سلامت جسمی خود اهمیت قائل است وتلاش می کند با رعایت بهداشت ، کمتر دچار بیماری گردد و هم شامل ابعاد معنوی می گردد که در این صورت به کسی اطلاق می شود که در زندگی به اصولی اخلاقی ومعنوی پایبند است که در راستای آن از هر کاری که سلامت اخلاقی ومعنوی او را به خطر می اندازد پرهیز می کند
- و باید توجّه داشت ، سلامت اخلاقی نه تنها در زندگی ما در این دنیا سودمند است و زندگی سعادتمندی را در این دنیا برای انسان رقم می زند ، در مرحله ی بالاتر سلامت اخلاقی در دنیا ، پایه ی اساسی برای سعادت در جهان آخرت می باشد
