دعا یعنی خواندن ، صدا کردن ، ندا کردن ، و کسی که دیگری را می خواند حتماً نیازی دارد که می خواهد او نیازش را برطرف نماید ، حال چه کسی می تواند نیاز انسان را برطرف کند ؟ چه کسی است که از نیاز ما با خبر است بدون اینکه آن را بر زبان بیاوریم ؟ چه کسی است که سراسر وجود ما را نیاز قرار داده ؟ چه کسی است که فرمان داده مرا بخوانید و از من بخواهید تا به شما عطا کنم ؟ چه کسی است که صدا کردن او به ما آرامش می دهد ، هر چند به دلیلی حاجت ما را ندهد و به تاخیر بیندازد ؟ چه کسی است که بداند چه چیزی به سود ماست و چه چیزی به زیان ماست ؟ چه کسی است که فقط خیر ما را می خواهد ؟ چه کسی است که اگر خواسته ی ما به زیان ماست به ما نمی دهد و ما به خاطر نا آگاهی دائم بر خواستن آن اصرار می کنیم ؟ چه کسی است که هر چه او را می خوانیم بیشتر به او مشتاق می شویم ؟
او کسی است که هیچ نیازی ندارد و بی نیاز مطلق است ، و ما به شدت به او وابسته و نیازمندیم ، پس فقط او را بخوانیم !
