۰۵
مرداد ۹۸
امید و مصلحت
- در دنیای معاصر که انواع نگرانی ها ، ترس ها و اضطراب ها ، محیط زندگی را احاطه نموده و بیماری های روانی گسترش بیشتری پیدا کرده است و احساس ناامنی در بسیاری از افراد شایع شده است ، صاحب نظران بر تقویت امید و نفی یأس و ناامیدی تاکید می ورزند
- در فرهنگ دینی نیز بر امیدواری تاکید گردیده و از یأس و ناامیدی پرهیز داده شده است ، امّا نکته ی مهم در اینجا ، جهت امیدواری می باشد ، در این فرهنگ امیدواری نسبت به رحمت خداوند است و از یأس نسبت به رحمت الهی نهی شده و حتی آن را گناهی بزرگ به شمار آورده اند ، از این رو محور امید در این فرهنگ جنبه ی توحیدی دارد ولی در فرهنگ معاصر دنیا ، امید بر محور موضوعات مادی و روزمره می باشد
- در فرهنگ دینی ، از طرفی به سعی و تلاش در زندگی ، تعقّل و اندیشه در کارها ، و مشورت با اندیشمندان ، توصیه شده و از سوی دیگر به توکّل و سپردن نتیجه ی کارها و پذیرش مصلحت الهی در امور ، سفارش شده است ، در این فرهنگ اگر از امید هم سخنی به میان می آید ، امیدی است که بر اساس مصلحت های الهی مورد تأکید قرار می گیرد ، از این رو اگر به انجام کاری امید داشته ولی بر خلاف آنچه امید داشتیم ، اتفاقی افتاد ، انسان مؤمن آن را به راحتی می پذیرد ، و آرامش زندگی او خدشه دار نمی گردد
