سلامت معنوی

موضوعی فراتر ازسلامت مادی

سلامت معنوی

موضوعی فراتر ازسلامت مادی

سلامت معنوی :
سلامت معنوی از ترکیب دو واژه "سلامت " و "معنوی " تشکیل شده است
"سلامت " اشاره به حالتی در انسان است که خللی در کارکرد عادی و طبیعی جسم انسان وجود نداشته و انسان به راحتی به اعمال و رفتار طبیعی خود می پردازد ، به این موضوع در حیطه ی علوم تجربی به ویژه در علم پزشکی پرداخته می شود
و "معنوی " اشاره به مفهومی دارد که مربوط به ابعاد روحی ، روانی و درونی انسان می شود که از آن در علوم انسانی بحث نموده و ارتباط زیادی با افکار و باورهای انسان دارد
و"سلامت معنوی " اشاره به نوعی از حالت سلامت و تعادل روحی می نماید که در اثر آن انسان برای اعمال و رفتار خود دارای هدفی ارزشمند است، که در پرتو آن ، سختی ها و مشکلات را تحمل نموده ، امید خود را از دست نمی دهد ، وهمواره به تلاش خود ادامه داده و به احساس رضایت دست پیدا می کند

پربیننده ترین مطالب

۲۵ مطلب در تیر ۱۳۹۸ ثبت شده است

۰۵
تیر ۹۸

دعا و ارتباط

  • دعا به عنوان یک عملِ معنوی دو گونه تأثیر می تواند داشته باشد ، یکی خواسته ای که فرد دعا کننده به دنبال اجابت آن از سوی خداوند می باشد ، و دیگر ، تقویت رابطه ی انسان با خداوند به عنوان یک عبادت ؛ از این رو هنگامیکه دعایی خالصانه به انجام میرسد ، بدون شک تأثیر خود را دارد  ، حال اگر اجابت ِخواسته ی انسان بنا به مصلحتی به تأخیر افتاد ، ثمره ی دیگر دعا ، یعنی ارتباط با خداوند ، تحقّق می یابد ، از این رو کسانیکه می گویند دعا تأثیری ندارد ، به تمام جنبه های دعا ، توجّه نداشته اند
  • علاوه بر اینکه دعا ، اگر با حالت تضرّع ، به پیشگاه خداوند عرضه شود ، چون ارتباط با خداوند است ، به آرامش روحی انسان کمک شایانی خواهد کرد ، بنابراین کسانیکه به دنبال آرامش معنوی می باشند ، نباید از ظرفیتی که در دعا کردن است غفلت نموده ، و شایسته است هر روز برای خود و دیگران دعا نمایند
  • از طرفی نباید مانند برخی تصور نمود که دعا فقط برای زمانی است که انسان دچار مشکلی شده و از هر طرف نا امید گشته و بناچار به سوی خداوند رو آورده و دعا می نماید ، زیرا دعا همیشه مطلوب است به خصوص برای دیگران ؛ پیام باطنی دعا آن است که بنده همواره نیازمندی خود را از طریق دعا به خداوند إعلام نموده و خود را در برابر علم و قدرت الهی کوچک و وابسته می داند و این معنا ، او را به خداوند نزدیک تر می گرداند

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۸ ، ۲۳:۳۳
m.f
۰۵
تیر ۹۸

معنویت و خیر خواهی

  • بخشی از معنویت را باید در رابطه ی انسان با همنوعان خویش جستجو کرد ؛ "خیر خواهی" زمینه ای عاطفی و انسانی در رابطه ی میان افراد است که بر اساس آن ، ضمن اینکه ارتباطی بر اساس رحمت و نوع دوستی بین همنوعان ایجاد می شود ، در عین حال باعث نزدیک شدن انسان به خداوند نیز می گردد
  • کمترین میزان خیر خواهی ، نیّت کمک رسانی نسبت به دیگران داشتن است و بیشتر از آن ، یاری نمودن و دستگیری از آنان در عمل است ؛ و از این رو که خیر خواهی عملی انسانی می باشد ، برخی نیز آن را یکی از اهداف زندگی دانسته اند .
  • بسیاری از کمک هایی که انسان ها نسبت به یکدیگر انجام می دهند ، شامل "خیر خواهی" می شود ؛ مواردی چون : راهنمایی و مشورت دادن ، آموزش و تربیت ، همدلی و همدردی ، دستگیری و همراهی ، برداشتن موانع از راه مردم و ...
  • دعا کردن در حق دیگران را نیز می توان از مصادیق خیر خواهی به شمار آورد ، زیرا دعا کننده  با در خواست از خداوند در حقیقت خیرِ دیگران را از خداوند طلب می کند و این نشان از حُسن نیّت دعا کننده دارد . و علاوه موجب رشد معنوی او شده و به ارتقاء سلامت معنوی او کمک می نماید .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۸ ، ۰۰:۳۳
m.f
۰۳
تیر ۹۸

آینده و امید

  • مقوله ی امید در درون خود ، نوعی نگاه به آینده را دارد و هر گاه از امید سخن می گوییم ، فردِ امیدوار منتظر اتفاقی است که احتمال دارد در آینده رخ دهد ، البته در امید آنچه قرار است اتفاق بیفتد ، امری مثبت و سودمند  است ، همانگونه که از نگاه یک فرد نا امید ، قرار نیست در آینده اتفاق مثبتی به وقوع بپیوندد ، بلکه امری منفی و زیانبار رُخ خواهد داد
  • معمولاً امید به خودی خود پدید نمی آید و همواره عاملی درونی یا بیرونی ، زمینه ی امید را فراهم می کند ، این عوامل گاه جنبه ی مادی و گاه جنبه ی معنوی دارد ؛ انسانی که زمینه ی پیشرفت ِ خود را هموار می بیند و با تلاش ، موفقیت هایی را در زندگی تجربه کرده است به طور طبیعی نسبت به آینده خوشبین و امیدوار است ، و فردی که علیرغم تلاش ، به موفقیت و مطلوب خود نرسیده و شکست هایی را در زندگی تجربه کرده در معرض ناامیدی قرار می گیرد ، مگر اینکه عاملِ مداخله گری در اینجا وجود داشته باشد که مانع نا امیدی او گردد
  • "معنویت" عاملی در درون انسان است که "سازنده ی امید" است ، معنویت به اندازه ای قدرت دارد که از شرایط بد اقتصادی ، فقر ، ناتوانی ، بیماری و تمام در های بسته در زندگی عبور نماید و انتظاری مثبت را در ذهن و روح انسان نسبت به آینده رقم زند ، برای کسب این معنویت کافی است ارتباطی عمیق را با خداوند ایجاد نموده واثر آن را در زندگی خود مشاهده کنیم .!


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۸ ، ۲۳:۵۳
m.f
۰۱
تیر ۹۸

خداوند می شنود

  • زمانیکه برای انسان مشکلی پیش می آید و انسان خود را در تنگنا می بیند ، برای خروج از آن تلاش می کند و اگر تلاش او ثمر نداد ، شاید دست به دعا بردارد و حلِّ مشکلِ خود را از خداوند در خواست نماید ، اگر مشکل او تداوم یافت ، چه بسا انسان به خاطر شتابی که در حلِّ مشکل خود دارد ، به سمت نا امیدی سوق پیدا کند و فکر کند خداوند صدای او را نمی شنود و به خواسته ی او توجّه ندارد
  • در حالیکه خداوند از درون و برون تمام مخلوقات خود آگاه است و از درد و مشکل همه با خبر است ، اگر اجابت خواسته ی انسان به تأخیر می افتد ، دلیلی دارد که ممکن است از دلیل آن با خبر نباشیم ، شاید دلیل آن این باشد که ما برای خواسته ی خود تلاش بیشتری نماییم ،  شاید حکمت آن این است که شکیبایی و صبر خود را بیفزاییم ، شاید دلیل آن این است که فکر کنیم و از مسیر اشتباه خود بیرون آییم ، شاید در خواسته ی ما ضرری وجود دارد که در آینده از آن با خبر شویم ، و شاید و شاید ...
  • در هر صورت دعا کردن تنها برای بر آوردن خواسته ی ما نیست ، دعا کردن ارتباط انسان را با خداوند بیشتر نموده و احساس نیاز به حمایت های الهی در زندگی را  در انسان بیشتر می کند و انسان را از آرامشی معنوی بهره مند می نماید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ تیر ۹۸ ، ۱۶:۰۴
m.f
۰۱
تیر ۹۸

امید بخشی

  • زمانیکه مشکلات انسان افزایش پیدا نموده و انسان راه چاره را بر خود بسته بیند ، ممکن است امید خود را از دست بدهد
  • تجربه وتاریخ ، ثابت کرده ، همیشه انسان ها با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم کرده و هیچگاه شرایط ایده آلی که دشواری و تنگنایی در زندگی وجود نداشته باشد ، نبوده است و این موضوع تا پایان جهان ادامه خواهد داشت
  • اگر در شرایط سخت ، روح نا امیدی بر وجود انسان چیره گردد ، در عمل ، انسان رغبتی برای تلاش و کوشش نداشته و در زندگی نشاط و سر زندگی خود را از دست داده  و افسرده خواهد شد
  • در این میان برخی از افراد بجای اینکه روح امید را در انسان بدمند ، با سخنان خود انسان را مأیوس نموده و حالت یأس را در انسان تشدید می نمایند ؛ حال فرق نمی کند این فرد یکی از اعضای خانواده باشد یا یک دوست یا همکار یا حتّی یک طبیب در رابطه با بیمار
  • در اینگونه موارد وظیفه انسان است که سعی کند با افرادی نشست و برخاست نماید که به او امید می بخشند و از هر چه که امید را در وجود او کم رنگ می کند دوری کند ، حتی اگر مطالعه ی یک کتاب ، یا شنیدن یک قصه باشد
  • و این را بداند که اگر انسان با دری بسته روبرو شد ، همواره درهای دیگری وجود دارد که برای او راه گشا باشد ؛ همانگونه که خداوند هیچگاه دری را به روی بندگان خویش نمی بندد  و اگر بنده ی او اشتباهی کرد و از اشتباه خود پشیمان گشت ، خداوند او را می پذیرد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ تیر ۹۸ ، ۰۱:۱۸
m.f