۰۳
تیر ۹۸
آینده و امید
- مقوله ی امید در درون خود ، نوعی نگاه به آینده را دارد و هر گاه از امید سخن می گوییم ، فردِ امیدوار منتظر اتفاقی است که احتمال دارد در آینده رخ دهد ، البته در امید آنچه قرار است اتفاق بیفتد ، امری مثبت و سودمند است ، همانگونه که از نگاه یک فرد نا امید ، قرار نیست در آینده اتفاق مثبتی به وقوع بپیوندد ، بلکه امری منفی و زیانبار رُخ خواهد داد
- معمولاً امید به خودی خود پدید نمی آید و همواره عاملی درونی یا بیرونی ، زمینه ی امید را فراهم می کند ، این عوامل گاه جنبه ی مادی و گاه جنبه ی معنوی دارد ؛ انسانی که زمینه ی پیشرفت ِ خود را هموار می بیند و با تلاش ، موفقیت هایی را در زندگی تجربه کرده است به طور طبیعی نسبت به آینده خوشبین و امیدوار است ، و فردی که علیرغم تلاش ، به موفقیت و مطلوب خود نرسیده و شکست هایی را در زندگی تجربه کرده در معرض ناامیدی قرار می گیرد ، مگر اینکه عاملِ مداخله گری در اینجا وجود داشته باشد که مانع نا امیدی او گردد
- "معنویت" عاملی در درون انسان است که "سازنده ی امید" است ، معنویت به اندازه ای قدرت دارد که از شرایط بد اقتصادی ، فقر ، ناتوانی ، بیماری و تمام در های بسته در زندگی عبور نماید و انتظاری مثبت را در ذهن و روح انسان نسبت به آینده رقم زند ، برای کسب این معنویت کافی است ارتباطی عمیق را با خداوند ایجاد نموده واثر آن را در زندگی خود مشاهده کنیم .!
