عالم خلقت ، عالم اسباب و علل است ، و هیچ اتفاقی در این عالم بدون دلیل اتفاق نمی افتد ، هر چند ما از بسیاری از علت ها ، با خبر و آگاه نیستیم ، لذا به این حقیقت ایمان داریم که پدیده های کوچک و بزرگی که در این دنیا به وقوع می پیوندد ، تابع یک سری از علل است که فقط خداوند از آنها با خبر است ، ایمان به چنین حقیقتی ، برای ما در هنگام سختی ها و ودشواری های زندگی ، نوعی آرامش معنوی را به ارمغان می آورد ، خیلی از ما وقتی با یکدیگر روبرو می شویم ، به یکدیگر التماس دعا می گوییم ، هر چند ممکن است ما از کنار چنین سخنی به آسانی عبور کنیم و آن را خیلی جدّی نگیریم ، ولی در واقع ، گاه دعا کردن برای شخصی مشکل او را برطرف می کند ، هر چند طرف مقابل نمی داند ، چگونه مشکلش برطرف شده و یا حتی دعا کننده ، نداند که بر اثر دعای او ، گشایشی در کار دیگران ایجاد گردیده است ، لذا شایسته است که دعا کردن در حق دیگران را کوچک نشماریم ، که چه بسا دعای ما به لطف خداوند در حق آنان ، نتیجه دهد .
التماس دعا !
