اینکه کسی همه چیز را در اختیار انسان قرار دهد ، و از او بخواهد که باز از من بخواه تا به تو ببخشم ، این نهایتِ جود و بخشش نسبت به انسان است که بطور مطلق آن را در کسی جز خداوند نمی توان سراغ گرفت ، ولی همه ی انسان ها به این معرفت نرسیده اند که خواسته های خود را از او در خواست کنند و شاید فکر می کنند ، به تنهایی با تلاش خود می توانند به خواسته های خویش برسند ، گرچه هر کسی وظیفه دارد برای دست یابی به مقصود ، تلاش نماید ، امّا همیشه تلاش انسان نمی تواند کافی باشد و هر تلاشی به مقصود نمی رسد و گاه موانعی در کار است که ما را از رسیدن به هدف باز می دارد ، و گاه نیز آنچه را انسان می خواهد به صلاح او نیست و خود از آن ، آگاهی ندارد ، بنابر این اگر از او در خواستی نمودیم و به مقصود نرسیدیم ، این لطفی بوده که در حق ما انجام شده ، چون ضرری از ما دور شده که خود از زیان آن آگاه نبوده ایم
