۱۸
خرداد ۹۹
- دنیایی را که در آن زندگی می کنیم ، دارای محدودیت های بسیاری است که با تلخی ها وشیرینی ها عجین شده است ، از طرفی جلوه ها و لذّت هایی دارد که انسان را به سوی خود جلب می کند و از سوی دیگر در درون خود دشواری ها ، تنگناها و سختی هایی دارد که انسان را دچار درد ، مشکل ، حادثه و بیماری می کند ، گر چه انسان ها تلاش می کنند که زندگی آنان از درد ها و رنج ها ، هر چند کوچک وجزئی خالی باشد ولی تا کنون به چنین موفقیتی دست نیافته اند .
- محدودیت های جهان مادی و قوانینی که بر آن حاکم است ، ظرفیت آن را ندارد که شادی های آن را پایدار و جاودان قرار دهد و حتی تلخی های آن نیز دائمی و همیشگی نیست و روزی به پایان می رسد و همه ی آنها به این علت است که دنیا پایدار نمی باشد ، بنابراین کسانی که دنیایی را می خواهند که در آن کسی بیمار نگردد و یا دچار هیچ درد و رنجی نشود ، در این مرحله از زندگی انسان امکان ندارد ، چون ماهیت دنیا با چنین نارسایی ها ، درد ها و رنج ها در آمیخته است .
- چنین محدودیت ها و نقص ها که تلخی ها و رنج هایی را در پی دارد ، تنها در جهان آخرت برداشته می شود و کسانی که توانسته اند آن جهان را در سایه ی ایمان و عمل صالح برای خویش آباد سازند ، می توانند از راحتی و آسایش ابدی در آنجا بهره مند گردند ، ولی کسانی که از ایمان و عمل صالح برخوردار نباشند ، در آن دنیا از چنین نعمت هایی بهره مند نخواهند بود ، لذا در زندگی این دنیاست که هر کس تعیین می کند ، در آخرت در آرامش و آسایش باشد یا بهره ای از آن نداشته باشد .
