۲۶
مرداد ۹۸
سکوت و سلامت
- معمولاً هنگامیکه از آرامش سخن به میان می آید ، محیطی ساکت و بی سر وصدا را به ذهن انسان تداعی می کند ، که در آنجا هیچ سر وصدای مزاحمی وجود نداشته و انسان در آن محیط به استراحت یا تفکّر و یا مطالعه بپردازد ؛ گر چه تردیدی نیست که محیطی که در آن سکوت حکمفرما ست ، زمینه ی زیادی برای آرامش وجود دارد و انسان در شبانه روز به لحظات وساعاتی از سکوت نیازمند است تا به استراحت بپردازد ؛ از این رو امروزه در معماری ساختمان ها ، به روش هایی روی آورده اند که سر وصدای خارج از محیط ، کمتر برای ساکنان ، آزار دهنده باشد .
- اگر در گذشته بحثی از آلودگی صوتی نبوده است ، ولی امروزه ، آلودگی های صوتی تهدیدی جدّی برای سلامت جسمی و روانی انسان به شمار می آید که در شهر های بزرگ تا حدّ زیادی گریزی از آن نیست ، ولی در هر حال هر کس به اندازه ی توان خود و به اندازه ای که شرایط اجازه می دهد ، لازم است از تهدیدی که از این جهت وجود دارد ، خود را دور سازد .
- غیر از سکوتی که در محیط زندگی انسان از آن سخن به میان آمد ، سکوت خود انسان هم در سلامت اخلاقی ومعنوی او نقش بسزایی دارد ، به این معنا که گفتن برخی از سخنان منفی یا زیان بار ، خود ودیگران را در معرض چنین آسیبی قرار می دهد ، از جمله بد گویی کردن ، تهمت زدن ، دروغگویی ، سرزنش کردن ، آزار دادن دیگران با برخی از سخنان ، پرگویی های تکراری و بی حاصل ، سخنان لغو بیهوده وبی فایده ؛ همه نمونه هایی از سخنانی است که سلامت اخلاقی انسان را به خطر می اندازد .
- از این رو وقتی از سکوت در این باره سخن گفته می شود ، به این معنا است که انسان زبان خود را کنترل نموده و از گفتن چنین سخنانی که بار منفی در بر داشته و احساسی منفی را به دیگران یا خود منتقل می کند ، دست بردارد و نیز از بیان سخنانی که در اخلاق از آن نهی شده خود را باز دارد ، البته رعایت چنین برنامه ای نیاز به تمرین و عادت دادن زبان به سخنان مثبت وسازنده دارد .
