۱۶
اسفند ۰۰
رضایت یا خشنودی به حالتی در انسان اطلاق می شود که با وجود آن ، انسان احساس خوبی نسبت به داشته های خود دارد و حضور و بودن آن را نزد خود می پسندد و میل درونی نسبت به آن دارد ، و از آنجایی که رضایت با احساس درونی انسان هماهنگ است ، طبیعی خواهد بود که انسان احساس نا آرامی نمی کند و حالت اطمینان و آرامشی بر روح او حاکم خواهد بود .
معمولاً می توان میزان رضایت را در درون خود تقویت نماییم ، و آن هنگامی است که به فوائد یک چیز اندیشه نموده و سود مندی آن را نسبت به خود در نظر بگیریم ، و از سوی دیگر قدرشناس آنچه خود داریم ولی دیگران ندارند ، باشیم و تلاش کنیم با سپاسگزاری از نعمت هایی که در اختیار داریم ، رضایتمندی را در وجود خویش افزایش دهیم ، و به موازات آن آرامش بیشتری را در زندگی تجربه نماییم .
